Implosienieuwsbrief nr. 16

Beste Schauberger-geïnteresseerden,

In het Duitse Zell am Harmersbach wordt elk najaar een "Herbsttagung" gehouden, de najaarsbijeenkomst van het "Verein für Implosionsforschung und -Anwendung" met voordrachten en presentaties van de nieuwste ontwikkelingen op Schauberger-gebied. November 2017 was er geen bijeenkomst, deze is nu aangekondigd voor het weekend van 3 en 4 maart 2018.

Uitnodiging voorjaarsbijeenkomst in Zell

Ons interesseert hoe Viktor Schauberger de wereld wilde verbeteren, door inzicht te verbreiden over de schadelijke, afbrekende werking van de in de techniek gebruikte krachten, en de mogelijkheid van opbouwende, scheppende energieën en hun toepassing. Vooral de in het levende water schuilende krachten en energieën hadden zijn aandacht. Hij beriep zich onder andere op de in zijn familie overgeleverde oeroude kennis, en op zijn intuïtieve gave, deze kennis direkt in de levende natuur op te doen.

Omdat hij daarbij teruggreep op kennis uit oude tijden, kunnen ook wij best even een stapje terug in de tijd doen.

 Uit een boek uit 1844 van Wilhelm Müller  over de Oud-Germaanse religie en godenwereld, het volgende citaat, een prachtige Duitse zin die ik daarna zal vertalen in het Nederlands.

Zo hebben de goden de schepping op die manier in zijn uiteindelijke vorm gebracht, dat ze de oorspronkelijke reusachtige machten, die een eigen energie bezitten, die de goden zelf niet hebben, óf in hun mateloze energie geremd hebben, óf deze reuzenkrachten, voorzover die op zich en van zich uit weldadig waren en noodzakelijk voor het geheel, een bepaald begrensd werkingsgebied hebben toegewezen. Ze zijn er echter niet in geslaagd om dit werk duurzaam ten einde te brengen.

In deze traditie zag Viktor Schauberger het als opgave, om de krachten der natuur in zulke banen te leiden, zoals dat door de schepper was voorzien.
In deze zienswijze is de schepping ook nog niet ten einde, niet een éénmalige gebeurtenis lang geleden, maar is die een "ongoing project", een nooit geheel ten einde komend proces, en is het de taak van de mens om deze schepping, waar hij zelf onderdeel van uitmaakt, te begrijpen, te begeleiden en verder te helpen.

Voor zover dat het reguleren van natuurlijke waterstromen betreft, heeft deze aanzet van Viktor Schauberger geleid tot de ontwikkeling en toepassing van een reguleringsmethode, die men tegenwoordig met een Engelse term "instream river training" noemt. De kerngedachte daarbij is dat men niet van buitenaf, vanuit de oever de strijd met het stromende water aangaat, maar dat men de stroom van binnenuit zodanig beïnvloedt, dat deze zelf precies daar wil stromen, waar deze hoort te stromen, namelijk in zijn bedding. Laat men namelijk de oorspronkelijke reuzenkrachten, die in het stromende water schuilen, hun gang gaan, dan "oeveren deze uit" en gaat de waterloop zijn eigen weg.

Wilt u ook horen hoe men dat bv. in Duitsland aanpakt, dan kunt u zich opgeven voor de voorjaarsbijeenkomst op 3 en 4 maart, van het Verein für Implosionsforschung und Anwendung, in Zell am Harmersbach in het Schwarzwald.
De voertaal is Duits, om welke reden ik ook de informatie hieronder niet in het Nederlands heb vertaald:

De uitnodiging vermeldt:

Einladung zur Frühjahrstagung 03.-04.03.2018
im Dorfgemeinschaftshaus von Zell-Unterentersbach
Zeller Strasse 12, 77736 Zell am Harmersbach
Aktuelle Berichte zur Schauberger-Wirbelforschung
Internationale Vernetzung und Projekte, Forschungsergebnisse und praktische
Anwendungsmöglichkeiten

Kostenbeitrag: 60.- Euro (Rentner, Studenten ermäßigt 40.- Euro);
Kostenbeitrag für Einzelvorträge: 15.- Euro (ermäßigt 10.- Euro);
Anmeldung erbeten bis zum 25.02.2018 per Mail an klausrauber@gmx.de.
Wegbeschreibung und Zimmernachweise finden Sie auf unserer Internetseite
www.implosion-ev.de oder unter
http://www.ferienregion-brandenkopf.de/ferienregion_brandenkopf/

Veranstaltungsbegleitend werden Kupfergeräte und Bücher zum Kauf angeboten und
diverse Modelle ausgestellt.

Programma:

Voor verdere informatie over de onderwerpen en de sprekers: zie de website van het Verein, daar kan men de uitnodiging in zijn geheel als pdf downloaden.

Tip:

De herfstbijeenkomsten  in Zell van november 2014 en november 2016 zijn tevens op DVD opgenomen en zijn te bestellen via DVD-wissen.com:

http://www.dvd-wissen.com/Kongresse/kongresse-2014/wasser-klimaschutz-implosionsforschung-2014/

http://www.dvd-wissen.com/Kongresse/kongresse-2016/stroemung-wirbel-implosionsforschung/

*******************************************************************************

Als toegift een kleine fantazie over Viktor Schauberger.

Stel je eens voor dat Viktor Schauberger, als jonge beginnende boswachter door de schier eindeloze oerwouden van de Oostenrijkse bergen wandelt om de bestanden in ogenschouw te nemen. Dat hij dan, om zijn meegebrachte boterhammen met kaas op te eten, een mooi plekje uitkiest aan de rand van een bergbeekje, waar het kristalheldere water rond de keien van de beekbedding speelt en murmelende geluidjes maakt, steeds anders en toch steeds hetzelfde. Dat hij dan de wiegende bewegingen van het water aanschouwt en langzaam wegdroomt, zijn bewustzijn laat meevoeren met het stromende water, of juist ertegenin naar de bron van de beek. Hij ruikt de geuren van het bos, hoort de geluiden van de bladeren, het water en de vogels en ziet het wisselende gefilterde zonlicht spelen op het water.

En dat hij dan 's avonds in zijn stoel bij de kachel Julius Hensel's boek "Das Leben" opslaat op bladzijde 335 en leest: ..... Hiermee hebben we dan het wezen van de planten-levenskracht en het wezen van de ei-substantie in de meest doorzichtige vorm vóór ons. Een planten-levenskracht als bijzondere kracht (energie) bestaat niet. En wat men aanduidt met eisubstantie van geheimzinnig karakter, is niet meer dan een bepaalde som van chemische verbindingen in bepaalde symmetrische groepering.
Hoe zei Cabanis dat ook weer? -- Hij zei: niet het alleringewikkeldste, doch het allereenvoudigste, dat wat het duidelijkst voor de dag treedt, vermag ons licht geven, duidelijkheid verschaffen.
Het allereenvoudigste echter is de oxaalzure kalk. Daaraan laat zich de zogenaamde levenskracht in beginsel studeren, laat zich bewijzen dat de baserende ei-substantie de waterdruppel is; die de minerale bestanddelen levend maakt, doordat hij meer, steeds meer waterstof toevoegt, en in die mate waarin hem steeds talrijkere aarde-soorten ter beschikking staan, steeds ingewikkeldere vormen schept.

Viktor Schauberger krabt zich even op zijn hoofd en ziet voor zijn geestesoog weer wat hij die middag in het bos had gezien: de waterdruppels, die Julius Hensel nu "de baserende ei-substantie van het leven" noemt. Zo zag hij dat ook altijd al.
Dan leest hij verder:

Want wat gebeurt er, als zich koolzure kalk in oxaalzure kalk metamorfoseert? --
Er vindt een elektrolytische ontleding van water plaats, waarbij de splijtstoffen: waterstof en zuurstof, onder invloed van de elektrische kracht van het zonlicht subiet nieuwe verbindingen aangaan. Het elektrolytisch afgescheiden waterstof, HH, verbindt zich met 2 koolzuur, COO, COO, tot oxaalzuur, C2 H2 O4, terwijl de ontstane zuurstof, O, met een tweede molecuul water, HHO, tot waterstof- superoxide wordt, OHHO, dat weliswaar in het zonlicht direct weer uiteenvalt in zuurstof en water; want als de zon eenmaal krachtig schijnt en werkt, dan blijft ze daarbij niet stilstaan, dat het ze het slechts tot waterstofsuperoxide brengt; hoewel het in de winter ook vóórkomt, dat de kracht van de zon net-aan zover reikt, want in de sneeuw die in maart over groen wordende weiden gevallen is, vinden we inderdaad waterstofperoxide!

Echter, de toevoeging van twee water aan twee koolzuur vindt alleen plaats, in het geval dat de koolzuur aan aard-achtige substanties vasthangt, bijvoorbeeld aan kali, kalk of magnesium.
Wanneer we nu zover komen zouden, (en we zullen zover komen), door voortgezette toevoeging van water aan oxaalzure kalk en andere aardsoorten, stapje voor stapje suiker en olie te zien ontstaan, deze gepotenteerd vormbare en tot gedaanteveranderingen in staat zijnde materialen, zonder eieren en zaden en zonder stam-ouders, dan blijft voor ons als enige nog over, de zogenaamde levenskracht van de planten, veel meer terug te voeren op een vormbaarheid van water en gesteenten, die elkaar bevruchten, voorzover het elektrische zonlicht en de zonnewarmte op hun inwerken.
Want er zijn minimaal twee lichamen en een kracht (energie) nodig, om een richtingsverandering in gang te zetten; dus voor organische groei: rotsen, water en zonne-energie. Dan komt de atmosferische lucht daar nog bij.

Daar zou Viktor zich voor de tweede maal op zijn hoofd krabben en weer denken aan dat spelende levende water, waarin zich van die wonderlijke energie-uitwisselingen afspelen....